از دیگری نخواهیم و از احدی نهراسیم

دعا فقط یک رابطه عبادی ساده با خدا نیست؛ دستور زندگی سیاسی اجتماعی هم هست؛ آخر اسلام یک دین سیاسی اجتماعی است.

اَللَّهُمَّ اَغْنِنا عَنْ هِبَةِ الْوَهّابینَ بِهِبَتِکَ،

الها ما را با بخشش خود، از بخشش دیگران بى‏نیاز ساز،

وَاکْفِنا وَحْشَةَ الْقاطِعینَ بِصِلَتِکَ، ‏

و ترس «گسستن رابطه با دیگران» را از ما با «رابطه ما به خودت» کفایت فرما،

حَتّى لانَرْغَبَ اِلى‏ اَحَدٍ مَعَ بَذْلِکَ، وَ لانَسْتَوْحِشَ مِنْ اَحَدٍ مَعَ فَضْلِکَ.

تا با وجود عطاى تو از دیگرى نخواهیم، و با احسان تو از احدى نهراسیم.

(دعای 5 صحیفه سجادیه)