گفتند با این توافق، امروز دنیا به ویژه کشورهای حوزه خلیج‌فارس و اسرائیل امن‌تر از گذشته هستند. پاسخ گفتیم خوشحالیم که دنیا کمتر نگران باشد! گفتند هرگونه اقدام نظامی علیه ایران با وجود برجام مؤثرتر خواهد بود، گفتیم نگران نباشید؛ این‌ها بین خودشان دعوا دارند، مجبورند از این حرف‌ها بزنند. آن‌ها همین‌طور گفتند و گفتند و گفتند و ما هرچه آن‌ها گفتند، جوابی لطیف‌تر و ظریف‌تر(!) از گل نثارشان کردیم.
شگفتا! این که نشد جواب دشمن! مگر نمی‌دانید لحن صحبت کردن با دشمن را هرچه ملایم‌تر کنی و ظریف‌تر، آن‌ها جری‌تر می‌شوند و درنده‌تر؟ جواب دادن به دشمن همیشه باید محکم باشد و دندان‌شکن، تا خدای‌نکرده دشمن احساس ضعف و نفوذپذیری در صفوف مسلمین نکند و چنگالش را برای یورش به جان و مال و ناموس آنان تیز نگرداند. هر چه‌قدر هم که کشوری مثل آمریکا ثروتمند باشد و ابرقدرت، باید بداند ما ملتی نیستیم که بنشینیم و تهدید دشمنان را نظاره کنیم. اگر تهدید کنند، تهدید می‌کنیم. اگر حمله کنند، حمله می‌کنیم.
واقعیت این است که توافق، دشمن را با ما دوست نکرده، بلکه زبانش را درازتر کرده است. این زبان را قیچی کنید.
نظرات (۰)