اختلاف‌افکنی و زمینه‌سازی برای سقوط نظام سیاسی مستقل کشورها، مأموریت تعریف شده بریتانیا است و تاریخ ما این ادعا را بارها تایید کرده. تاریخ ایران مملو است از خیانت‌های مخرب دیپلمات‌های انگلیس، در وقایعی مثل جنبش مشروطه، کودتای سوم اسفند، ملی شدن صنعت نفت و... هرچه تاریخ به پیش می‌رود، این اقدامات مخربانه، بیشتر از گذشته جنبه عینی به خود می‌گیرد. این خیانت‌ها پس از ایفای نقش کلیدی انگلیس در فتنه سال 88 و همچنین در وقایعی همچون ترور شهید شهریاری، تحریم‌ها و... تا آنجا ادامه می‌یابد که در نهایت راهی جز بسته شدن درب سفارت انگلیس باقی نمی‌گذارد.
حالا اما انگار تاریخ یک کشور، دست‌خوش فراموشی و یا تجاهل‌های سیاسی قرار گرفته و این روباه پیر حیله‌گر به لانه‌اش بازگشته است. باشد! حرفی نیست دیپلماسی است دیگر! اما اینجا انقلابی ضد منافع آمریکا و انگلیس صورت گرفته، پس اگر قرار است سفارتی هم از نو راه‌اندازی شود، باید با مراقبت شدید و تحفظ بر تمام راه‌های نفوذ باشد که مبادا قصه ناصواب فتنه 88 که کام شیرین ملت را تلخ کرد، تکرار شود. حداقلش این است که دغدغه‌مندان انقلاب، هوشیارانه در میدان باشند تا گزندی از سوی این روباه خبیث به واسطه غفلت ما ایجاد نشود
نظرات (۰)