توافقی شد بر سر مسائل هسته‌ای. خوب یا بد، مهم است، ولی فعلاً کاری با آن نداریم. حدود دو ماه از نهایی‌شدن سند برجام می‌گذرد. هنوز نه چیزی به بار است و نه به دار! ولی در همین فاصله کوتاه در مملکت‌مان اتفاقاتی سلسله‌وار رخ داده که هر دلی را مضطرب می‌کند و هر دست‌وپایی را لرزان: زمزمه‌های راه‌اندازی رستوران‌های مک‌دونالد، استقبال از هیئت‌های مختلف کشورهای غیردوست با آن لباس‌های غیررسمی و مسخره‌شان(!)، ورود خبرنگاران شبکه جاسوسی بی‌بی‌سی، بازگشایی سفارت روباه پیر خبیث، قرارداد با شرکت‌هایی که در گذشته با ترک کشور به ما لطمه زدند و... نگرانی را به جان دلسوزان ایران و اسلام می‌اندازد.
نگران می‌شویم از این‌که نکند توافقمان آن‌قدرها هم هسته‌ای نبوده! یا این‌که نکند کشورهای خط مقاومت خیال کنند پشتشان خالی شده. یا این‌که گرگ استکبار روزنه‌ای برای نفوذ و راهی برای پنجه کشیدن پیدا کند و سرنوشتمان چیزی شود شبیه عراق و سوریه و یمن و... یا بدتر از همه این‌که اسلاممان آمریکایی شود و توکلمان بر غیرخدا!
حتی اگر این پیمان اجرایی گردد، راه انقلاب، راه استکبارستیزی، برائت از مشرکان و حمایت از مستضعفان است. امیدواریم با اصلاح این روند اشتباه، هر چه سریع‌تر از نفوذ دشمن به اردوگاه اسلام جلوگیری به عمل آید.
نظرات (۰)