دریافت
حجم: 189 کیلوبایت

فاجعه انگلیسی قحطی ایران؛ بزرگ‌ترین جنایت جنگ جهانی

شاید شما هم چیزی از قحطی بزرگ ایران در سال‌های 1296 تا 1299 شمسی شنیده باشید. علی‌رغم موضع بی‌طرفی، انگلیس، روسیه و عثمانی دمار از کشور ما درآوردند. روسیه و عثمانی قبل از پایان جنگ، کشور ما را ترک کردند، اما انگلیس ماند و با سیاست‌های بازرگانی و مالی خود، عامل اصلی این قحطی بزرگ شد. نیمی از جمعیت 20 میلیونی آن روز ایران، مردند. این عدد از هولوکاست دروغین و کشته‌های هر یک از طرفین جنگ جهانی اول بیشتر است. انگلیسی‌ها نه‌تنها برای کاستن از شدت قحطی کاری انجام ندادند، بلکه با خرید گسترده غله و مواد غذایی در ایران (برای نظامیان و اسب‌های آنان) و صادرات آن، آتش زدن آن (برای این‌که دست عثمانی‌ها نیفتد!)، وارد نکردن غذای موردنیاز نظامیان خود از هند و بین‌النهرین (برای آزادسازی ظرفیت کشتی‌ها)، ممانعت از ورود غذا از ایالات‌متحده و اتخاذ سیاست‌های مالی (ازجمله نپرداختن درآمدهای نفتی به ایران)، قحطی‌ای را که خود به وجود آورده‌ بودند، شدت بخشیدند. تصورش سخت است اما مردم ایران به خوردن ریشه درختان، سگ و مردار انسانی پرداختند. دولت انگلیسی رضاخان هم نتوانست غرامت بگیرد.

به مناسبت یکشنبه 16 اسفند- بروز قحطی در ایران در جریان جنگ جهانی اول (1296 ش)