دریافت
حجم: 125 کیلوبایت 

پایان کار بنی‌صدر

با روشن شدن تدریجی ماهیت بنی‌صدر برای مردم، امام ابتدا او را تنها از نیابت خویش در فرماندهی کل قوا عزل می‌کند (20 خرداد 1360). رزمندگان هم عملیات در دست اقدام‌شان را «فرمانده کل قوا» می‌نامند و از اقدام ولی‌شان حمایت می‌کنند (21 خرداد). امید می‌رفت بنی‌صدر تنبه یابد اما مواضع و اقدامات او تندتر شد. درخواست‌های مردم برای عزل بنی‌صدر از ریاست‌جمهوری شدت می‌گیرد. حال دیگر 120 نماینده مجلس از طرح عدم‌کفایت سیاسی می‌گویند (24 خرداد). سازمان مجاهدین خلق (منافقین) اعلام جنگ مسلحانه می‌کند، هرچند قدرت‌نمایی آن‌ها در جلوی مجلس (30 خرداد) و به هم‌ریختن تهران و شهرستان‌ها فایده ندارد. در رأی‌گیری مجلس، یک نفر مخالف عزل بود و 12 نفر هم رأی ممتنع دادند، اما 177 نفر رأی آری به عدم‌کفایت سیاسی او دادند (31 خرداد). فردای تصویب عدم‌کفایت سیاسی بنی‌صدر، امام هم او را عزل از ریاست‌جمهوری می‌کند (اول تیر). بنی‌صدر پنج هفته مخفی می‌ماند. نهایتاً با هواپیماربایی در لباس و آرایش زنانه به همراه رهبر منافقین به فرانسه می‌گریزد (7 مرداد). منافقین در آن روزها نه‌فقط بزرگان (چون بهشتی و 72 تن از یارانش، رجایی و باهنر و...) را ترور کردند، بلکه دست به تخریب اموال عمومی، قتل، غارت و حتی شکنجه افرادی با ظاهر مذهبی زدند.