دریافت
حجم: 129 کیلوبایت
از میان 10 برادر که جملگی رزمنده جبههها بودند، فقط نادعلی شهید شد؛ آن هم در اسارت. سهم این خانواده مازندرانی از 271 ماه حضور فعال پسران در جبهه، 5 جانباز هم بود.
همسر شهید میگوید:
نادعلی یک بادگیر و یک لباس سبز سپاه در خانه داشت. یک روز به من گفت: «اگر شهید شدم، این دو دست لباسم را تحویل سپاه بده تا حقی از بیتالمال، به گردن من نماند.» من قانع نمیشدم و میگفتم: «این لباسها تنها یادگارهای توست و میخواهم آنها را پیش خودم نگه دارم.» به ناچار وقتی دید، قانع نمیشوم، گفت: «فقط با اجازه فرماندهی سپاه میتوانی لباس سبز...»
در آخرین نامهای که از اردوگاه برایمان نوشت هم بار دیگر به همین موضوع اشاره کرد. دو روز بعد از این نامه به شهادت رسید و جنازهاش به ما تحویل داده شد. حالا بعد از سالها من ماندم و یک لباس سبز سپاه که یادگار اوست.
نظرات (۰)