ایرانیان اول بهار را آغاز سال نو می‌دانند و مسیحی‌ها تولد حضرت عیسی (علیه‌السلام) را.
بر اساس آموزه‌های دینی، آغاز سال زمانی است که در آن مقدرات الهی برای یک‌سال تعیین می‌شود و این اتفاق هم در یک شب خاص به نام شب قدر می‌افتد.
رَأْسُ السَّنَةِ لَیلَةُ الْقَدْرِ یکْتَبُ فِیهَا مَا یکُونُ مِنَ السَّنَةِ إِلَى السَّنَةِ.
امام صادق (علیه‌السلام): آغاز سال شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته مىشود.[1]
شبی که یک عمل نیک در آن به اندازه عمل یک عمرِ هزارماهه قدر و منزلت دارد.[2] قرآن جایگاه این شب را در ماه مبارک رمضان می‌داند (بقره/185) اما زمان دقیق آن را باید از پیامبر و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) پرسید که یک از شب‌های 19، 21 یا 23 ماه مبارک را معرفی فرمودند.[3]
باید از خدا بخواهیم که به حرمت این ماه و مولود و شهیدش- یعنی امام حسن مجتبی و امیرالمؤمنین (علیهماالسلام)- این سال را بر ما پربرکت گرداند.
[1] تهذیب الاحکام (تحقیق خرسان) ج 4، ص 332
[2] من لا یحضره الفقیه ج 2، ص 158، ح 2025
[3] وسایل الشیعه ج 10، ص 354، ح 13591
نظرات (۰)