دریافت
حجم: 80.4 کیلوبایت

موج دوم اعتکاف

موج‌سواری گاهی خوب است و گاهی بد. وقتی آغازگر یک جریان باشد، خوب و وقتی خودش همه‌چیز می‌شود، بد است. پس موج ده‌‌پانزده‌ساله اعتکاف که بیش‌تر از جنس شور و احساس بود، به‌عنوان یک جریان آغازین، خوب بود و اکنون باید موج دوم آن که به‌نوعی بهره‌گیری از موج اول است، به راه بیفتد؛ موجی سرشار از شور و شعور که معرفت‌افزایی در آن نمود ویژه دارد. البته این‌بار کسانی‌که از موج اول آمده‌اند، شتاب بیش‌تری خواهند داشت، اما راه برای بقیه افراد هم باز است. شاید یک روایتِ نورانی، بتواند همه موج‌اولی‌ها و موج‌دومی‌ها را فرسنگ‌ها رشد دهد. روایتی از جنس عشق بین خالق و مخلوق:

عَنِ النَّبِیِّ (صلی‌الله‌علیه‌وآله):‏ الشَّهْرُ شَهْرِی وَ الْعَبْدُ عَبْدِی وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتِی فَمَنْ دَعَانِی فِی هَذَا الشَّهْرِ أَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنِی أَعْطَیْتُهُ

ماه، ماه من؛ و بنده، بنده من؛ و رحمت، رحمت من است. هر کس مرا در این ماه بخواند، اجابتش می‌کنم و هر کس از من چیزی طلب کند، به او عطا می‌کنم. (بحارالأنوار، ج‏95، ص: 377)