دریافت
حجم: 80.6 کیلوبایت

خمینی در احادیث

انقلابی باشند یا نباشند، نمی‌تواند محتوای این حدیث را انکار کنند و حتی نمی‌توانند منظور حدیث را به کسی جز امام خمینی تطبیق دهند. البته اماواگر زیاد می‌آورند، ولی خودشان هم می‌دانند که بی‌فایده است:

رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ قُمَّ یدْعُو النَّاسَ إِلَى الْحَقِّ یجْتَمِعُ مَعَهُ قَوْمٌ کَزُبَرِ الْحَدِیدِ لَاتُزِلُّهُمُ الرِّیاحُ الْعَوَاصِفُ وَ لَایمَلُّونَ مِنَ الْحَرَبِ وَ لَایجْبُنُونَ وَ عَلَى اللَّهِ یتَوَکَّلُونَ وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقِین‏

مردی از قم، مردم را به‌سوی حق دعوت می‌کند. جماعتی همانند پاره‌های آهن گرد او جمع می‌شوند که طوفان‌های سهمگین آنان را به‌لرزه درنمی‌آورد، از جنگ نمی‌هراسند و ترسی به دل راه نمی‌دهند، بر خدا توکل دارند و سرانجام، پیروزی با پارسایان است. (بحار الأنوار، ج‏57، ص: 216)

حالا که در «خمینی بودن منظور حدیث» شکی نیست، بیایید به بقیه حدیث دقت کنیم. آن‌جا که به ما و شما برمی‌گردد. ایام‌الله دهه فجر زمان خوبی است تا بیش‌تر بیندیشیم که آیا ما همان‌هایی هستیم که امام آن‌ها را به‌سوی حق دعوت کرد؟ آیا ما مانند پاره‌های آهن هستیم که هیچ‌چیز به لرزه نیندازدمان؟ آیا در مقابل جنگ‌ها و تحریم‌ها و دشمنی‌ها، مردم‌نترس و خداترس هستیم؟ دولت‌مردان ما چه‌طور؟ باید خیلی مواظب خودمان باشیم...