بسیاری از اقشار جامعه ما حتی از الفبای آموزه های تربیت دینی بی خبرند . کم نیستند افرادی که به نام دین روش هایی را برای تربیت فرزندان خویش در پیش گرفته اند که هیچ ردپایی در معارف دینی نــدارد .

پوستر مخصوص چاپ در اندازه A3  و کوچکتر. برای دریافت روی تصاویر تلیک کنید

بخشی از کتاب من دیگر ما جلد اول 

از دین ، فراری بود . خوراکش موسیقی بود و رقص ، نمی توانست محدودیت هایی را که دین در ارتباط دختر وپسر گذاشته بپذیرد . دلِ خوشی از مذهبی ها نداشت .

مادرش را اگر می خواستی پیدا کنی ، باید در جلسات مذهبی به دنبالش می گشتی. پدرش از دنیــا، ســجاده را می شــناخت و مســـجد را .

مادر از دستش شاکی بود . دخترش را پیش من آورده بود تا او را هدایت کنم !!!

با او وارد صحبت شدم . از دست مادرش گله داشت . از این که وقت نماز که می شود ، به سراغش می آید و تا وقتی که نمازش را نخواند رهایش نمی کند .هر چه می گوید تازه اذان گفته اند ، بگذار یک ساعت دیگر نمازم را می خوانم ، مادر رهایش نمی کند . کمی که دیر می شد ، مادر زبان به ناسزا می گشود و او را مجبور به نماز می نمود . او هم برای این که از دست مادر نجات یابد ، رو به قبله می ایستاد و چند کلمه به عربی سخن می گفت !!

به مادر گفتم : دختر راست می گوید؟ گفت : بله.

گفتم : یعنی تو برای این که دخترت نماز اول وقت بخواند ، این گونه برخورد می کنی ؟ گفت : بله ، انسان باید نمازش را اول وقت بخواند .

و من مانده بودم و یک دنیا تعجب که در کجای دین آمده که فرزند را این گونه به نماز اول وقت دعوت کنید؛ در حـالیکه خــدا نمـاز اول وقــت را واجـب نکرده اســـت ؟!

 لطفا نظر فراموش نشود